Na czym polega postprocessing w druku 3D?
W dobie popularności druku 3D, obróbka końcowa elementów 3D staje się niezmiernie ważną częścią procesu produkcyjnego. Dlaczego? Umożliwia ona osiągnięcie estetycznych, dokładnych oraz powtarzalnych wyników. Warto mieć też na uwadze, że postprocesing 3D, jeśli zostanie dobrze zaplanowany i przygotowany, zapewni spójne rezultaty w produkcji seryjnej oraz poprawi efektywność kosztową.
Tradycyjne, ręczne metody obróbki mechanicznej często nie spełniają wszystkich wymagań, zwłaszcza w kontekście zróżnicowanych technologii wytwarzania przyrostowego 3D. Warto więc sięgnąć po technologie i rozwiązania, które pozwolą na szybką (Vibromak VKDT), a przy tym precyzyjną obróbkę końcową dla elementów druku 3D.
Postprocessing 3D to szereg czynności mechanicznych, które należy wykonać już po wytworzeniu półproduktów. Ma on na celu przygotowanie powierzchni wydruków 3D. Po to aby usunąć zbędne części i niedoskonałości oraz zapewnić oczekiwany i ostateczny wygląd elementów 3D.
Postprocessing to szereg następujących po sobie procesów.
- Rozpakowanie.
Polega na oddzieleniu wydrukowanych komponentów 3D od platformy roboczej, a następnie oczyszczenie z luźnych lub spiekanych pozostałości proszku surowcowego. - Usunięcie podpór.
Materiał podporowy jest niezbędny przy produkcji delikatnych bądź złożonych komponentów 3D. Podpory mają za zadanie stabilizować nieutwardzone elementy podczas drukowania, ale po jego zakończeniu należy je usunąć z gotowego produktu. Podpory stosuje się przy użyciu techologii druku 3D takich jak SLA, Poly-Jet, SLM/DMLS, EBM, FDM lub Binder Jetting. Zdarza się, że po usunięcie podpór, na powierzchni części komponentów pozostaną rysy lub inne drobne ślady. Niezbędne jest wówczas dokładne wykonanie kolejnego etapu jakim jest precyzyjna obróbka powierzchniowa, czyli szlifowanie i polerowanie. - Wygładzanie powierzchni – przygotowanie pod powlekanie i malowanie.
Komponenty drukowane 3D mają zwykle bardzo wysoką początkową chropowatość z wartościami Ra nawet do 50 μm. W celu dalszej obróbki powierzchniowej, jak np. malowanie, jak również w zależności od końcowego zastosowania elementu 3D, jego powierzchnia musi być odpowiednio zeszlifowana i wygładzona. Ponadto może być wymagane oczyszczenie i wygładzenie powierzchni wewnętrznych, takich jak kanały, kanaliki, podcięcia itp. - Polerowanie.
W niektórych przypadkach, oprócz wygładzenia, element 3D powinien być wypolerowany na wysoki połysk, do wartości Ra < 0,5 μm. - Barwienie i malowanie.
W celach estetycznych, wydruki 3D, których powierzchnia została wcześniej odpowiednio wyprowadzona pod malowanie, pokrywa się je farbą lub lakierem.
Planując postprocessing 3D należy wziąć pod uwagę wymienione wyżej etapy. Należy postawić na sprawną obróbkę powierzchniową elementów 3D, wybierając technologię, która zagwarantuje konkretne efekty. Dobrym rozwiązaniem będzie zastosowanie piaskowania lub obróbki wibrościernej. Dążąc tym samym do zmniejszenia kosztów oraz czasu samej obróbki, co ma znaczenie szczególnie dla produkcji seryjnej.
Przykładowo szybkie oczyszczanie i usuwanie nierówności za pomocą śrutów plastikowych sprawdzi się np. w przypadku wydruków 3D z tworzyw sztucznych i kompozytów. Z kolei mniejsze elementy wydruków 3D można poddać obróbce wibrościernej. Dzięki zastosowaniu odpowiednich kształtek i środków technologicznych, zapewni to idealny efekt wygładzenia i wypolerowania.
